Wat zijn je roots? Wie is je vader en wie is je moeder?

Ik ben opgegroeid in een onderwijsgezin in de jaren ’70. Mijn vader is pedagoog en gaf les op de Pabo. Mijn moeder stond eerst voor de klas, later gaf ze les in techniek aan volwassenen en ze begeleidde vluchtelingen. Er werd veel gesport en er was aandacht voor de dialoog.

Het hebben van de dialoog past bij die tijd. Ook speelde denk ik mee dat mijn ouders tegenpolen zijn. Mijn vader vooral verstand, ratio en rust. Mijn moeder gevoel, intuïtie en intens. Mijn zus was goed in sport en ze is net als mijn ouders het onderwijs in gegaan, vol overgave. Bij mijn grootouders kwam ik geregeld en ook daar ben ik gevormd.

Aan mijn vaders kant was het motto ‘werken, lief zijn voor elkaar en vergeven’.

Daarnaast was er aan die kant van de familie aandacht voor geloof, de muziek en de natuur. Ook heb ik daar gezien wat de gevolgen zijn als hardwerkende middenstanders altijd de ander op 1 zetten. Dit ging helaas ten koste van hen en de vier kinderen. Mijn vader was een-na-jongte en nam vanaf zijn 13e levensjaar de belangrijke beslissingen in huis. Hij droeg veel, te veel denk ik. Hij schermde zich daardoor wel wat af en hij zat veel in zijn hoofd, dat is hij altijd blijven doen.

Aan mijn moeders kant was het anders.

Mijn opa werd op zijn 18e jaar bankdirecteur nadat zijn vader overleed. Later trouwde hij met de dochter van een grootgrondbezitter en rentenier. Mijn opa was getalenteerd in veel opzichten zoals met cijfers en voetbal. In het dorp en de omgeving had hij veel functies en ook aanzien. Mijn moeder was enigst kind en kon niet aan alle hoge verwachtingen voldoen en dat gaf onbegrip.

Mijn opa was gek met mij en ik met hem. Hij hield van veel en van snel, dat sprak me aan.

Ook kreeg ik daar mee hoe bedrijven en banken bijdragen aan economische en maatschappelijke vooruitgang. Meer vanuit het liberalisme, dat stond haaks op het socialisme bij mijn ouders. Het bedrijfsleven fascineerde me van jongs af. Bijvoorbeeld de vader van een vriendje die bedrijven adviseerde en de man die in de buurt woonde en die bedrijven opkocht en nieuw leven inblies en na een poosje weer verkocht.

Met 17 jaar ben ik uit huis gegaan en ik heb in meerdere regio’s in Nederland gewoond.

Van mijn ouders heb ik meegekregen dat je anderen moet helpen en dat je je talenten daarvoor moet inzetten.

Wat ik heb moeten leren is om eerst voor jezelf te zorgen om de ander te kunnen helpen, en ook dat je kan leven vanuit overvloed. Mijn ouders zijn van de generatie wederopbouw, dus werken en tevreden zijn met wat je hebt. Dat in combinatie met calvinisme en het oerbrein dat het mensbrein probeert te domineren was soms verwarrend. Het voordeel is dat ik verschillen tussen generaties kan overbruggen, net als later vakdisciplines en belangen van stakeholders.

Het mooie aan deze tijd is dat de factor plaats en tijd minder van belang zijn. Je komt makkelijk in contact met interessante mensen, mensen die niet direct in de buurt wonen of werken. De industriële revoluties en digitalisering hebben zo zijn voordelen.

Over digitalisering gesproken, ik moet denken aan dat men zegt ‘dat je het gemiddelde bent van de vijf mensen met wie je het meeste omgaat’. Vroeger was dat je directe leef- en werkomgeving, nu kan je het zelf creëren.

Wat voor werk heb je gedaan en hoe is je carriere tot nu toe verlopen?

Vanuit de collegebanken heb ik een vliegende start gemaakt bij een Bedrijfskundig adviesbureau.

Doorlichtingen in de industriële sector, leiding geven aan een ‘Euro-audit-team onder de vlag van keuringsinstituut TÜV’, management teams in de bancaire sector helpen keuzes maken, processen op orde brengen, fusies- en integraties begeleiden, et cetera et cetera.

Met 30 jaar werd ik gevraagd als interim directeur bij een professionele organisatie. De organisatie bevond zich op dat moment in een crisis. Er werkten 80 mensen zoals artsen en zorg professionals, er was een ziekteverzuim van 21%, financiële tekorten en enorme achterstanden. De directeur zat overspannen thuis en er was een bestuurscrisis. Het was voor mij een totaal nieuwe rol en ik heb de uitdaging met beiden handen aangegrepen.

Ik heb er veel geleerd en veel bereikt.

Na een tussenstap bij een strategisch adviesbureau met veel senioren die werkten voor corporate bedrijven en ministeries werd ik met 33 jaar partner van een boetiek adviesbureau.

Er werd veel geld verdiend maar ik mistte een visie. Ik ben eruit gestapt en hoewel me dat behoorlijk wat geld heeft gekost sta ik nog steeds achter het besluit.

Ik kon niet meer van mijn kompanen te verwachten, ze zaten ook in een hele andere levensfase.

Later heb ik mijn werkzaamheden voortgezet vanuit zelfstandigheid, wel in samenwerking met collega’s en niche adviesbureaus zoals voor de juridische sector.

Kortom, ik heb in uiteenlopende sectoren gewerkt zoals industrie, financiële- en zakelijke dienstverlening, gezondheidszorg (care en cure) en professionele organisaties zoals advocatuur, octrooi en kennisinstituten.

De overeenkomst is dat het om omgevingen waarin veel gebeurde, een transitie laat maar zeggen. Daarnaast was het vaak een omgeving waarbij hoog opgeleide en eigenwijze professionals moeten samenwerken.

Je was op jonge leeftijd betrokken bij complexe strategische vraagstukken. Ook heb je afwisselend werk gedaan. Wat drijft je en waar ben je goed in?

Deze vraag doet mij denken aan wat een oud-collega ooit tegen mij zei. Hij is nu hoogleraar stewardship en hij zei destijds ‘Sjoerd, je bent een organisatiebouwer. Jij begrijpt wat mensen drijft en je volgt markten en ontwikkelingen weet hoe je een organisatie bouwt met aandacht voor de korte en lange termijn’. Bij het maken van keuzes denk ik regelmatig terug aan zijn woorden.

Wat mij drijft is vooruitgang en bijdragen aan het grotere geheel. En problemen oplossen. Deed ik als kind ook al. Of dat nu praktisch in huis was, voor mensen waar ik op dat moment was of tussen mensen.

Ik zie altijd perspectief, zit vol ideeën en zet graag lijnen uit.

Het mobiliseren en faciliteren van mensen en middelen geeft mij voldoening.

Ik ben meer een generalist dan specialist. Wel ben ik altijd blijven investeren in scholing. Skils en dan in uiteenlopende vakdisciplines. Doe ik vanuit interesse en ook omdat het mijn kracht is om disciplines en belangen te overbruggen.

Zo te horen houd je van vooruitgang en verandering. Klopt dat?

Ja dat klopt wel.

Niet verandering om de verandering, wel omdat het beter, sneller of mooier kan.

Ik functioneer goed in hectiek, heb dan overzicht, schakel tussen belangen en disciplines en neem makkelijk besluiten. Vind het ook mooi om leiding te geven aan een groep mensen en samen het verschil te maken. Inspelen op verandering als bedrijf is nu gemeengoed maar dat is niet altijd zo geweest.

De functie als adviseur en directeur/manager heb ik daarbij regelmatig afgewisseld. Ook omdat ik niet alleen maar vanaf de zijlijn wil roepen wat het beste is. Dat is toch een beetje wat je als adviseur doet ook al geef je bij de klant aan hoe ze iets kunnen realiseren of begeleidt je hen bij de executie.

Het mooiste is als de strategie en de executie tegelijkertijd op gaan.

Overigens mag ik ook graag af en toe wat schrijven of een aanpak of methode ontwikkelen. Zo ben ik co-auteur van twee boeken en ik heb methodologieën ontwikkeld op het gebied van bedrijfsdoorlichtingen, postfusie-integratie, winstmodellen en talentontwikkeling. Ik noem het een methodologie omdat het meer is dan een concept of stappenplan, het is een goed doordachte en bewezen aanpak om een bepaald doel te bereiken. Dat hoeft dan niet heel ingewikkeld te zijn om te gebruiken, de kracht zit vaak juist in de eenvoud.

Je hebt snel carriere gemaakt. Op een gegeven moment doe je het rustiger aan zo lijkt het. Hoe zit dat?

Ik was behoorlijk eager, was blij en opgelucht dat ik de benodigde diploma’s had die adviesbureaus en corporates vragen.

In de eerste jaren had een dienstverband waarbij ik veel ruimte en verantwoordelijkheden kreeg en al snel deed ik werk dat veelal was voorbehouden aan consultants en leidinggevenden met veel meer werkervaring.

In de ogen van sommigen ging ik misschien te snel. Ik werd ook op jonge leeftijd partner bij een adviesbureau, ik was 33 jaar.

Om terug te komen op je vraag. Ik begrijp dat het lijkt dat de stijle prestatie- en leercurve daarna wat afneemt maar dat past bij mij.

Ik volg niet het geijkte pad. Niet dat ik iets tegen het geijkte pad heb, vaak maak je het jezelf daarmee ook makkelijker, maar ik maak graag mijn eigen afwegingen en keuzes. Zo heb ik bewust een periode meer tijd en aandacht besteedt aan mijn kinderen terwijl dit precies de fase was waarbij de meeste carriere gedreven mensen ‘knallen’ met als doel om op of voor hun 50e levensjaar financieel binnen te zijn.

Ik ben een andere weg gegaan. Deels vanwege prive omstandigheden en deels omdat ik mij op mijn eigen manier ontwikkel en leer.

Wat is die manier van leren van je en wat heb je bijvoorbeeld gestudeerd?

Om met het laatste te beginnen, ik ben afgestudeerd in bedrijfswetenschappen en facilitair management.

Bij de studie bedrijfswetenschappen, bedrijfskunde kan je ook zeggen want het is een MBA, heb ik mij gespecialiseerd in het analyseren, ontwerpen en veranderen van organisaties.

Een van de hoofdvakken was sociotechniek, dit ging over zelfsturende teams, iets wat nu overal wordt ingevoerd.

Mooiste ervaring was Sociale Netwerktheorie, een faculteit overstijgend keuzevak dat bijna niemand volgde en gegeven door professor Ferd van der Krogt. Hij deed onderzoek hoe mensen, organisaties of groepen omgaan met anderen binnen hun netwerk. Nu normaal, gaat over lerende organisaties, destijds werd hij raar aangekeken. Mondeling tentamen over 1 boek, zijn dissertatie. Ik had een stapel flip-overvellen meegenomen met een analyse, kern hoe ik het zag en aantal vragen over zijn onderzoek. Dat laatste vond hij prachtig. Omdat ik niet kon reproduceren wat in zijn boek stond, daarvoor had ik immers ook de flip-ovevellen gemaakt, kreeg een 8 als cijfers.

Wat vind je van het onderwijs systeem?

Met het onderwijssysteem heb ik van jongs af aan een soort van haat-liefde verhouding gehad.

Stilzitten, eenrichtingverkeer, iedereen op dezelfde manier leren, weinig context en docenten die niet boven de leerstof staan. Dat trok ik niet echt.

Wel was ik zeer nieuwsgierig en leergierig, net als alle kinderen dat zijn overigens.

Voor mijn ouders die beiden werkzaam waren in het onderwijs moet het best confronterend geweest zijn. Van hen geen kwaad woord gehad overigens hoor, ook al begrepen ze me niet, ze hebben me altijd gesteund in mijn keuzes.

Gedreven om succesvol te zijn koos ik op mijn 16e voor studeren in plaats van gaan werken. En misschien ook wel een beetje om te voorkomen om dropout te worden.

Na mijn beide studies heb ik vele trainingen gevolgd. Op het gebied van commercie, advies en management maar ook een andere hoeken zoals persoonlijke ontwikkeling en reiki.

Een haat-liefde verhouding met het onderwijs-systeem en toch meerdere serieuze opleidingen gevolgd. Licht eens toe.

Doet mij denken aan het volgende. Tijdens een leergang werd door de docent aangegeven dat het belangrijk was om de inhoud van een behoorlijke stapel boeken te kennen. Na afloop van een van de colleges kwam een collega naar mij toe, hij had mijn weerstand opgemerkt en zei ‘Sjoerd, ik ken je nu ruim een jaar en je bent volgens mij een ervaringsleerder.

Een ervaringsleerder leert door eerst te ervaren en daarna de theorie te bestuderen. Je hebt een andere manier van leren dan het onderwijssysteem maar omarm het want het kan juist ijzersterk zijn. Als je op jouw manier leert dan brengt je dat ver en je kan dan van grote betekenis zijn voor klanten en de mensen om je heen.’ Toen viel bij mij het kwartje. Of zoals Johan Cruijff het zegt, ‘je gaat het pas zien als je het doorhebt’.

Later ben ik mij er ook beroepsmatig in gaan verdiepen met als doel dat mensen zichzelf beter begrijpen, dus hoe mensen leren en tot een prestatie komen.

Zo leerde ik onder andere over vormen van intelligentie, dus IQ, EQ en SQ.

Sindsdien weet ik ook waarom ik mij nieuwe situaties en omgevingen snel eigenmaak en inzichten en ervaringen die ik opdoe ergens anders kan toepassen. Het is lastig uit te leggen hoe het werkt mijn mijn hoofd maar ik zal een poging wagen. Logica en patronen doorzie ik snel en ook de gevolgen, mijn gedachtestroom is afwisselend divergerend en convergerend en heb een groot associatievermogen. Of zoals een nerd het ooit zei ‘Je denkt in een driedimensionale matrix: veel sporen, niveaus en tijdstippen plus over de matrix zelf. Dat laatste wordt ook wel metacognitie genoemd.’

Om de zoveel jaar zet ik weer een stap in iets nieuws en uitdagends. Bijvoorbeeld een nieuwe sector, een andere rol zoals die directeur in plaats van adviseur of ik bekwaam mij verder in een specifiek vakgebied. Zo volg ik nu bijvoorbeeld een opleiding online marketing.

Het past wel bij mijn huidige levensfase om een meer leidinggevende rol te hebben.

Welke stijl van leidinggeven heb je?

Ik geloof in het werken vanuit vertrouwen en betrokkenheid en ook in het werken in teams. Wordt ook wel zelfsturing genoemd.

Het voordeel is dat mensen werken vanuit intrinsieke motivatie en dat ze zich verantwoordelijk voelen voor de resultaten. Een ander voordeel is je niet alles hoeft te controleren. Deze manier van werken vraagt overigens wel om het hebben van duidelijke doelen en geven van kaders en (regel) grenzen. Het lijkt soft, maar is het zeker niet. Als iemand niet functioneert binnen dit systeem dan kijk ik hem of haar recht in de ogen aan en leg uit waarom en dat er geen plek meer is.

Niet zo lang geleden luisterde ik naar een interview met een generaal buiten dienst. Hij was meermalen uitzonden op internationale missies en in de podcast sprak hij over hoe hij was gegroeid van een rol manager naar een rol als leider. Als ik het mij goed herinner zie hij zoiets als “Natuurlijk is het leger een sterk hiërarchische organisatie en bij een missie gaat het erom je rol pakken, je taak uit te voeren en om kameraadschap. Echter nadat ik geen meer operationele leiding gaf in het veld en eindverantwoordelijk werd voor een gevaarlijke en politiek gevoelige missie heb ik geleerd dat je als leider mensen hun beste zelf moet laten zijn naast het geven van richting en besluiten en verantwoordelijkheid nemen. Een manager haalt vanuit zijn leiderschap vooral het beste uit de mensen ten gunste van de organisatie. Als leider heb je dus echt een andere rol dan als manager.”

Het interview met de generaal buiten dienst haal ik natuurlijk niet voor niets aan, zoals je wellicht al begrepen hebt past leiderschap mij beter. Hoewel ik niet echt binnen het leger pas omdat het daar wel heel hiërarchisch en blauw is 🙂

Wat bedoel je met blauw leiderschap?

Niet zo lang geleden heeft een leiderschapscoach een business profiel van mij opgesteld. Het profiel is gebaseerd op een drijfveren test (management drives) ten behoeve van management posities.

Hij gaf aan dat ik sterk ben ik het ‘samen realiseren van een doel en daarbij veel verantwoordelijkheid geef’. Daar staan dan de kleuren oranje en groen voor. Een andere kleur in de drijfveren test is blauw en dat staat voor orde, hierachie en conservatisme. Ik scoor niet zo hoog op blauw, ik ben meer van de vooruitgang. Wel vind ik een veilige werkomgeving de basis en ben er voorstander van om het goede te behouden.

De kleur blauw komt ook terug bij mijn DISC test. DISC is een veelgebruikte methode om inzicht te geven in temperament.

Ik ben van nature vooral daadkrachtig (rood) en inspirerend (geel)en minder rustgevend (groen) en conservatief (blauw).

Eerder had je het over veel individueel vertrouwen geven en samen ambitieuze doelen halen? Hoe doe je dat?

Goeie vraag.

Het vraagt om het hebben van een gemeenschappelijk doel en bijbehorende targets waaraan iedereen zich committeert. En ook om het geven van helderheid over de consequenties als het doel niet bereikt wordt.

Tegenwoordig is zelfsturing een beetje een trend maar ik doe het van nature, ook als directeur bij een organisatie in een lastige fase. Er is overigens niet 1 beste manier van zelfsturing, het blijft maatwerk. Bovendien kunnen lang niet alle mensen omgaan met veel verantwoordelijkheid. En dan moet je kiezen. Of je gaat door en onderneemt vanuit controle. Of je zet een nieuwe manier van werken in neemt afscheid van de mensen die dit niet kunnen of willen.

Er zullen steeds meer bedrijven zijn die kiezen voor het laatste.

De nieuwe generatie verwacht het en toptalent verdient het.

Vind je advies- en interimwerk nog leuk? Of het je het meeste wel gezien? En wat is je aanpak?

Ik zet graag mijn tanden in uitdagende vraagstukken, dit doe ik van nature. Betaald en onbetaald.

Vraagstukken zijn vaak hetzelfde, de mensen en de situatie uniek. De de best passende oplossing dus ook.

Als adviseur ga ik graag snel de diepte in, ik luister naar de vraag achter de vraag en kom niet met een standaard oplossing als die er niet is.

Ik denk in scenario’s.

Dit betekent dat ik een aantal mogelijke oplossingsrichtingen zie, weet welke factoren van invloed zijn, kan aangeven wat de voordelen en nadelen zijn van de scenario’s op korte en lange termijn en ook wat de gevolgen zijn als de situatie verandert en welke keuze er dan gemaakt kan worden.

Verder ben ik geen rapporten schrijver, ik houd van bullet points.

Als ik een advies kan geven in een uur terwijl de verwachting is dat het een lang en duur traject is dan kies ik voor het 1e of ik geef de opdracht terug.

Ik wil waarde toevoegen voor de klant en ook mezelf blijven uitdagen.

Waar krijg je energie van?

Ik krijg energie als ik organisaties en mensen naar een volgende fase help.

Vanuit visie en met nieuw perspectief.

Ook geeft het mij voldoening als ik iemand het laatste zetje naar voren mag geven.

Zo heb ik goede herinneringen aan medewerkers die mij eerst achter het behang konden plakken en mij achteraf bedankten omdat ik hen op een open en eerlijke wijze had geholpen naar beter passend werk buiten de organisatie.

Vind ik fijn voor hen en zeker ook voor de organisatie want een individu mag het doel en de ambitie van de organisatie niet in de weg staan vind ik. Wel verdient iedereen een nieuw perspectief.

Ik vind veel interessant en dit verklaart ook waarom ik veel gedaan heb.

Wat mij drijft is vooruitgang en ik houd van snelheid.

Ik mag mij graag helemaal invreten in iets nieuws, collega’s gaven me ook wel eens bijnamen omdat ik mij in no-time mij een nieuwe sector of vakdiscipline eigenmaakte.

Kortom, ik houd van vooruitgang en snelheid.

Heb je wel eens overwogen om een bedrijf over te nemen en verder uit te bouwen via autonome groei of overnames?

Ik ben niet zo van de bucketlist maar dit zou er wel een zijn.

Ik houd van vooruitgang en een uitdaging waarbij meerdere dingen samenkomen zoals het realiseren van ambitieuze doelen, het om- en uitbouwen van een organisatie en het aangaan van samenwerkingen.

Dus ja, het overnemen en uitbouwen van een bedrijf sluit hierbij aan.

Het meest logische lijkt dan een bedrijf die goed schaalbaar is.

Maar ook het nog een keer laten groeien van een advies- of detacheringsbureau met een mix van disciplines en ervaring sluit ik niet uit.

Ik heb van nature veel energie.

En geef graag de ruimte aan de volgende generatie en mijn kinderen houden mij jong. Hoewel ik volgens mijn kinderen altijd jong van geest zal blijven.

Waar woon je en wat is je prive situatie?

Heel concreet. Ik woon in De Bilt aan de eerste weg van Nederland met stenen. Het was een handelsroute tussen het bisdom Utrecht naar het oosten van Nederland en Duitsland. Het is nog steeds een levendig straatje. De woning is gebouwd in het jaar 1860, de vorige bewoner de woning met veel respect gerenoveerd en daarbij is verassend veel binnenruimte gecreëerd. En vooral de ligging is erg mooi. Zo is er vrij uitzicht op de oude kerk, er is veel groen en de bereikbaarheid is zeer goed.

De Bilt ligt natuurlijk centraal in Nederland. Amsterdam is een half uur rijden, openbaar vervoer op 1 minuut lopen en binnen een kwartier ben je op Utrecht centraal en vanaf daar ben je zo op Schiphol of elders. En met 10 minuten fietsen ben je in het centrum van Utrecht en het Science park.

Utrecht heeft mooie stadsgrachten, er is veel historie en cultuur en het toerisme heeft gelukkig nog niet de overhand. En er zijn natuurlijk veel studie- en uitgaansmogelijkheden voor de kinderen.

Ik ben vader van 4 kinderen. De twee oudste kinderen wonen bij mij en zitten in hun eindexamenjaar. De twee jongsten zijn er begin van de week. Op zondag chillen we (naast veel voetballen en pannenkoeken eten) en we bepalen om de beurt wat het maandelijkse gezamenlijke uit is.

Verder volg ik graag economische en maatschappelijke ontwikkelingen, ik houd van natuur en cultuur, ga naar de sportschool en zeil en rijd motor.

Werken heb ik altijd graag gedaan, ik zie het meer als hobby.

Hoewel ik de laatste jaren meer tijd heb besteed aan de kinderen ben ik nu weer meer aan de beurt. Ik heb veel zin en tijd om om zoals ik het wel eens ze ‘vitale organisaties’ te bouwen.

Wat zijn belangrijke momenten geweest in je carriere? En wat heeft je dat gebracht?

Dat zijn meerdere momenten.

Het eerste moment waar ik aan moet denken is de sollicitatie bij een adviesbureau waar ik 5 minuten de tijd kreeg om antwoord te geven op de vraag hoeveel huwelijken er jaarlijks worden gesloten in Nederland. Ik kreeg pen en papier en een rekenmachine tot mijn beschikking en moest naast het antwoord ook opschrijven hoe ik tot het antwoord kwam. Ik vond het een leuke vraag en was snel klaar. Ik gaf het briefje aan de eigenaar van het adviesbureau die toegepaste wiskunde had gestudeerd en hij was er van overtuigd dat ik de vraag al kende. Dat was dus niet zo. Ik was verbaasd want op school ik was niet goed in rekenenen en wiskunde.

Vanaf dat moment wist ik wiskunde op school en cijfermatig inzicht en analytisch vermogen twee verschillende dingen zijn.

Toen ik na een paar jaar aangaf bij de eigenaar van het bureau om over te stappen naar een ander bedrijf dacht hij dat het naar een participatie- of investeringsmaatschappij zou zijn. Dat was het niet, het was een strategisch adviesbureau, maar ik ben zijn verwachting om meer te doen investeren door kracht van mensen en belang van cijfers te combineren niet vergeten.

Een ander moment was de evaluatie van mijn eerste interim directieklus op mijn 30e levensjaar.

Ik had de dagelijkse leiding, voerde een reorganisatie door en werkte achterstanden en financieel tekorten weg, en vervulde drie functies wegens ziekte. Ik deed dat in drie dagen per week omdat ik niet wilde dat ze van mij afhankelijk zouden worden. En ik had het zo georganiseerd dat de deur van mijn kamer zoveel mogelijk open zodat mensen naar binnen konden lopen, naast dat ik regelmatig rondliep en een praatje maakte om te horen wat er speelde of te vragen hoe het met mensen persoonlijk ging.

Tijdens de evaluatie kreeg ik als verbeterpunt dat ik af en toe meer aan had kunnen geven wat ik wil in plaats van draagvlak blijven creëren. Op mijn reactie dat ik draagvlak cruciaal vind en dat ik geloof in werken vanuit vertrouwen en betrokkenheid gaf men aan “Sjoerd, jij denkt altijd vanuit wat goed is voor de organisatie en je houdt rekening met alle belangen, dat weten we en daar vertrouwen we jou in. Neem ons mee in wat jij denkt dat goed is, vraag om feedback en neem dan het definitieve besluit, dat hebben wij nodig. Jij overziet het geheel, je schakelt tussen belangen en disciplines, je neemt makkelijk besluiten en je kan de verantwoordelijkheid aan”. Die feedback was de basis om advies- en interimwerk te blijven combineren.

Er zijn natuurlijk nog vele andere momenten die impact hebben gehad op mijn carriere.

Zo moet ik denken aan de senior recruiter van Heineken die zei ‘Sjoerd, je bent van het bouwjaar 1971, je zit tussen twee generaties en twee industriële revoluties in je hebt daar iets mee te doen’. Op mijn vraag wat ik dat te doen heb en waarom was zijn reactie “Neem als je je dat financieel kan veroorloven een tussenjaar en onderzoek wat jij te doen hebt. Ik geef je mee dat jouw voordeel is dat je op jonge leeftijd veel gezien en gedaan hebt. In verschillende sectoren, in verschillende functies en je praat net zo makkelijk op C-level als met de vloer. En als je wilt dan ik je introduceren bij een aantal mensen in mijn netwerk.’ Zijn advies heb ik ter harte genomen en dit is een belangrijke omslag geweest.

Een beetje in het verlengde van wat ik zojuist vertelde moet ook denken aan dat ik rond mijn 40e levensjaar een training volgde bij De Baak. De Baak is het trainingsinstituut voor persoonlijk leiderschap en management en het is in de jaren ’50 opgericht vanuit werkgeversverenigingen. Ik volgde de training Werk & Intuïtie en naast het maken van een levensloopanalyse waren er veel groepsopdrachten. Op een van de trainingsdagen kwam de trainer naar mij toe en zei ‘Sjoerd, heb je wel door wat je doet met de groep?’ Ik keek haar verbaasd aan en ze vervolgde ‘je doet iets met de groepsdynamiek waardoor mensen individueel en ook als groep boven zichzelf uitstijgen, dat heeft denk ik te maken met een combinatie van je IQ en EQ’. Ook dit was een Cruijff moment voor me.

In de jaren erna heb ik een behoorlijke sprong gemaakt in persoonlijke ontwikkeling.

Zo ben ik ben mij er meer van bewust geworden hoe lichaam, geest en ziel samenhangen. Hoe je gevormd wordt door je achtergrond en je eigen karakter (nature, nurture). Dat alles waar je aandacht aan geeft groeit (ook in negatieve zin. Dat je eerst voor jezelf moet zorgen om het voor een ander te kunnen doen. Dat ons oerbrein vaak nog steeds domineert over het mensbrein en dat je kan leven vanuit overvloed in plaats vanuit tekort. En last but not least dat je dromen kunt realiseren mits ze passen bij je waarden en als je die dromen wilt realiseren dat je dan visualiseert hoe het leven eruit ziet en ook dat je dit koppelt aan een aantal concrete doelen. Je leeft je droom dan als het ware al en je aandacht in het dagelijks leven gaat daar dan naartoe. Klinkt vaag maar dat is het niet zo is mijn ervaring. Veel leiderschap coaches en goeroes houden zich er mee bezig, denk aan Antony Robbins.

Had je als jongen dromen?

Als jongen was ik veel buiten, in het bos, hutten bouwen, boven in boom of lantaarnpaal klimmen, zwemmen in beekjes, bloemetjes plukken uit de tuin en die verkopen in de buurt. Dat soort dingen.

Ook heb ik mezelf veel aangeleerd zoals in klussen in huis of aan fietsen, groenten kweken in mijn een eigen moestuintje en op jonge leeftijd kookte ik al.

Ik vond het mooi om iets te creëren en bouwen. Ik kan me herinneren dat ik regelmatig om half zes in de ochtend in mijn kamer in het donker met lego aan het bouwen was. Zat op veel gebieden vol ideeën en wist voor van alles een oplossing.

Als kind was ik nieuwsgierig en volgde veel. Maakte ook graag contact met oudere mensen. Zo leerde ik de wereld kennen.

Daarnaast kwam ik op voor de zwakkere kinderen in groep. Ik was niet groot maar wel sterk en kon niet tegen onrechtvaardigheid. Dat heb ik nog steeds.

Ik dacht veel na over het leven ook wel over geloof, werk en avontuur.

Ik ben niet echt opgegroeid met idee van dromen hebben en realiseren.

Zo kan ik mij herinneren dat ik had verwacht dat mijn ouders een huisje zouden kopen in Zuid Frankrijk. We gingen er vaak naartoe, mijn moeder had jeugdreuma en het klimaat deed haar goed en ze hadden het geld ervoor. Dat paste niet bij hen. Ze leefden onder het motto ‘doe maar gewoon’. Later probeerde ik nog een huisje aan het water Nederland of een woonboerderij. En niet dat mijn zus en ik iets tekort kwamen hoor, we gingen vaak op vakantie en ook op wintersport enzo. Onderweg op vakantie keek ik naar auto’s, wist hoe hard ze konden en herkende merk en model in het donker aan de achterlichten. Ik vind auto’s nog steeds leuk, maar nu meer praktisch met kinderen. En voor de snelheid heb ik de motor, weinig auto’s zijn zo snel, hoewel ik nu vooral toer. Mooiste vind ik nog steeds toeren in de Alpen, Ardennen of achterhoek.

Terug naar de vraag over dromen.

Al vrij jong was ik gefascineerd door het beroep van kok. Iets creëren, de geuren en een mooi gedekte tafel in een goede sfeer. Ik ben met een kok gaan praten en daarna realiseerde ik me dat hele dagen in de keuken staan niet past. Later ben ik nog naar een open dag van hotelschool om te verkennen of leidinggevende functie wat was maar ik merkte dat economie en het bedrijfsleven in het algemeen me dan meer aantrok.

Een ander moment was dat er iemand in de buurt woonde die slecht lopende bedrijven opkocht en daarna verkocht. Dat sprak me aan. Heb dat wel weer losgelaten. Paste niet echt bij mijn achtergrond. Mijn ouders zaten in het onderwijs in jaren zeventig waar het verschil tussen linkse en rechtse politiek toch behoorlijk was. De oplossing vond ik bij de vader van een vriendje dat bedrijf adviseerde en in heel Nederland rondreed. En hij had de vrijheid om zeer regelmatig naar zon, zee en bergen te gaan.

Een andere droom is die van kinderen. Ik wist van jongs af aan dat ik graag vader zou worden. Een collega sprak me er poosje geleden op aan. In de eerste kennismaking had ik bij hem aangegeven dat kinderen en vader zijn een droom was, hij was verbaasd omdat hij verwachte dat ik enorme carrièretijger zou zijn. Kinderen zijn puur en speels, er zit weinig tussen. En wellicht zit er ook wel een beetje een leraar in me, ik help van nature graag mensen en vind het mooi om mensen te zien groeien.

En zijn je dromen uitgekomen?

Het gekke is dat ik lang dacht van niet. Dat heeft er denk ik te maken dat ik niet met het woord dromen ben opgegroeid zoals ik aangaf.

Terugkijkend heb ik meermalen sterke wensen gehad en besluiten genomen die ook zijn uitgekomen en gerealiseerd.

Denk aan kinderen en gezin. Denk aan bedrijfsadviseur. Denk aan directeur en bedrijven nieuw leven inblazen. Denk aan universitair diploma Denk aan regelmatig naar zon, zee en bergen. Allemaal gedroomd en gerealiseerd.

Heb je nog een advies voor de jongere generatie?

Tja, het geven van een advies klinkt een beetje als ‘uit de oude doos van opa’ en dat voel ik mij niet. Zeker niet omdat ik nog lang niet klaar ben. Bovendien zit ik misschien wel in mijn 3e leven of jeugd.

Als ik dan toch een advies moet geven dan is het ‘blijf investeren in jezelf en het is niet erg als je het even niet weet’.

Dit geldt als je jong bent maar ook op latere leeftijd.

Ik zie nog steeds mensen die vooral bezig zijn met hun pensioen en leven vanuit vaste patronen en verwachtingen.

Mensen zoeken zekerheid die er niet is. Eigenlijk leven ze vanuit angst en dat is jammer.

Ik heb m’n portie wel gehad dus misschien heb ik makkelijk praten. Maar ik gun het mensen om meer te leven vanuit nieuw perspectief en lichtheid. Hoe lastig dat soms ook is, en dat geldt ook voor mijzelf. 

En ik ben van mening dat de maatschappelijke en economische ontwikkelingen in razend tempo zullen blijven voortgaan en dat je jezelf moet blijven ontwikkelen. Dit geldt voor zowel prive als in je werk.

Gelukkig houd ik van vooruitgang en snelheid.

Waarin heb je de afgelopen periode geïnvesteerd en wat wordt je volgende stap?

Ik heb mij onder andere ontwikkeld op het gebied van digitalisering, online en marketing.

Dit vakgebied volg ik altijd al voor mijn werk en dan meer op hoofdlijnen en strategisch niveau, echter zoals aangegeven leer ik ook door en te ervaren. Zo heb ik al eens online producten verkocht en in gesprekken met eigenaren van ambitieuze bedrijven komt online ook steeds vaker terug.

Nadat een specialist aangaf dat hij ‘gezien mijn persoon en capaciteiten wel een rol als spil tussen de echte vakspecialisten en de klant ziet en dat hier veel behoefte aan is’ heb ik besloten een opleiding tot online marketeer te volgen.

Daarnaast heb ik tijd en energie geïnvesteerd in mijn kinderen en ook in wat rust voor mezelf. Zoals aangegeven zitten de twee oudste kinderen in hun eindexamenjaar en het vraagt wel wat begeleiding omdat ze anders denken en leren dan het schoolsysteem. Dit geldt overigens ook voor de jongste kinderen. Ze zitten nu goed op de rit en er dus is tijd en ruimte om de aankomende jaren te knallen wat betreft werk.

Mijn volgende stap wordt om een bedrijf op of uit te bouwen en ik zie daarbij aantal interessante opties.

Een optie is een bedrijf uitbouwen.

Een bedrijf met een product of dienst waar ik zelf wat mee heb, dus wat ik zelf zou willen kopen of verkopen. Dat is vrij breed en uiteraard moet er vraag naar zijn in de markt of ruimte voor niches.

Ik geloof in niches, echt weten wat je klant wil en daarbij aansluiten met producten en diensten. En ja, online zal daar dan vast ook onderdeel van zijn hoewel de combinatie van offline en online mij zeker ook aanspreekt.

Het voordeel van online is dat je snel kan opschalen. Uiteraard moet de focus en strategie dan wel helder zijn en de bedrijfsvoering moet het ook aankunnen. Ik geloof daarbij in samenwerken met strategische partners en investeren in mensen. Mensen maken het verschil dus je moet in hen investeren.

En wat mij betreft betekent dit investeren in mensen die in staat zijn om te werken vanuit vertrouwen en betrokkenheid, mensen die zich committeren aan een gezamenlijk doel en die leuk vinden om te werken in teams.

Een andere optie is aansluiten bij een marketing/media bedrijf.

Er is sprake van professionalisering en consolidatie in deze sector en dat begrijp ik eerlijk gezegd wel.

Ik vind dat er veel verschil in kwaliteit is tussen bureaus.

Ik heb de beste ervaringen met kleinere bureaus of zelfstandigen, nadeel is dat het werken met meerdere mensen en bureaus veel aandacht en afstemming vraagt. De tarieven en toegevoegde waarde bij full-service bureaus is vaak ondoorzichtig en bij goede bureaus is veel verloop dus krijg je telkens nieuwe gezichten.

Bovenal zijn er weinig bureaus die echt de vertaalslag weten te maken tussen strategie, merk, marketing, online en bedrijfsvoering en vice versa.

Ik zie mogelijkheden om het anders en beter te doen en met groeipotentie.

Of ze op mij zitten te wachten als relatieve buitenstaander dat weet ik niet. Hoewel, in de advocatuur en eerder in de zorgsector was dat wel zo, en dat zijn toch behoorlijke conservatieve sectoren met als overeenkomst dat is ‘people’s business’ is.

Het gaat om ondernemen met mensen en daar ben ik goed in.

En er is de optie om leiding te geven aan een bedrijf of grotere afdeling en deze begeleiden naar een volgende fase.

Een fase waarin groei, professionalisering of turn-around centraal staat of een combinatie ervan.

Het gaat dan meer om het revitaliseren en daarna overdragen aan mensen die het voort kunnen zetten.

Hierin heb ik natuurlijk veel ervaring en dit doe ik nog steeds even gedreven.

Heb je nog een nabrander?

Nee niet echt.

Ik vond het een leuk interview en als de lezer denkt ik heb of ken een bedrijf en er kan wel eens een mooie match zijn met Sjoerd dan hoor ik dat natuurlijk graag.

Sjoerd is telefonisch bereikbaar via 06-53593980 en per mail via sjoerd.langelaar@gmail.com